Vanessa da Mata met Boa Sorte, live in Paradiso

Als afsluiter van de serie over -in mijn oren- dé zomerhit van 2008 van Vanessa da Mata, Boa Sorte, hierbij een filmpje van het nummer live uitgevoerd bij haar optreden in Paradiso gisteravond. Helaas zonder Ben Harper, maar niet minder goed.

Het Gehele optreden was trouwens prima, de halve zaal stond vol Brazilianen dus er werd veel gedanst. De band genoot zichtbaar van de zeer enthouasiaste mensen en liet dat blijken met mar liefst 3 toegiften van een paar nummers. Wel was het jammer dat het geluid af en toe net te hard was, en de caipirinha iets te zuur. Maar ach, we hebben de cd nog en goede caipirinha’s maken kan ook thuis 🙂

Hausmagger op de parade met dicht- en sloopwerk

Gisteren een avondje parade gedaan hier in Utrecht, waar we zomaar ineens ‘ Rembo’ Ted Wesselo met een pruik op een liedje zagen zingen. Dit bleek de aankondiging te zijn van het half uur durende dicht en sloopwerk van Hausmagger, daar moesten we dus even naartoe! De fijne surfsound van Ed Sewerratti bleek goed samen te gaan met de heerlijk Rotterdamse teksten van Ted. Liedjes als ‘ De stad is van ons’  en ‘ Dag als Vandaag’  kwamen bij het publiek in ieder geval heel goed aan, zeker in combinatie met wat lekkere flauwe grappen en goede gedichten. Gaat dat zien!

Hier een leuk clippie van ze:

Hans Teeuwen zingt (en danst en springt) op North Sea Jazz 2008

Gisteravond op North Sea Jazz geweest in Rotterdam, wat begon met een spetterend optreden van Hans Teeuwen met New Cool Collective. Hieronder een filmpje van een liedje, waarbij Hans zingt, danst , springt en en passant ook nog een sigaret rookt. Een van de hoogtepunten!

(sorry voor de slechte kwaliteit, ik moest nogal inzoomen 🙂 )

Naast Hans Teeuwen Zingt trouwens ook nog geweest bij:

Next Generation Orchestra, Elizabeth Sheperd, Zoco 103, Al Jarreau, Alain Clark, Fink, Sergio Mendes, New Cool Collective with Jules Deelder, Angie Stone, Jill Scott, Oxymore Quintet en Bootsy Collins. Van al deze artiesten was Fink voor mij toch wel een bijzondere ontdekking. Dit was eigenlijk het enige optreden dat met jazz weinig te maken had, maar wel ongelooflijk goed. Een beetje een combinatie tussen Damien Rice en Jose Gonzales, maar dan anders. Volgend jaar staan ze op Lowlands zo vertelde de zanger ons bij zijn signeersessie, want dan is de nieuwe cd af.

Al met al veel lopen en horen en zien op het festival dat overigens goed georganiseerd was in Ahoy: voldoende aanbod van eten en drinken en het viel me erg mee met de rijen. Dat de zon ook nog eens volop scheen bij de optredens buiten maakte het al met al zeer de moeite waard!