Na vele noordelijke omzwervingen inmiddels weer terug in NL, met een humongous mailachterstand dus nog even geen nieuwe blogs over Stockholm en Kopenhagen. Wel twee filmpjes van het optreden van de band Whomadewho die we per ongeluk ontdekten in club Vega in Kopenhagen. Fijne musica..
Filmpje 1: Satisfaction
Filmpje 2: Een wat langer filmpje met o.a. het nummer Space for Rent
In december 2007 schreef ik hier een heel kort stukje + audiofragment over wat volgens mij wel eens dé zomerhit van 2008 zou kunnen gaan worden. Ik was toen net terug uit Brazilië en daar deed ‘Boa Sorte’ van Ben Harper en Vanessa da Mata het erg goed. Nu werd er laatst op het voor mij onbekende weblog zuurkool.com ook een bericht geschreven over mogelijke zomerhits, wat mij een leuke backlink opleverde. Ik neem aan dat ze me gevonden hebben na een google-tochtje op ‘zomerhit 2008’, waar ik toen al op de 1e pagina van zoekresultaten stond.
Een week later (nog steeds toeval?) was het nummer veelvuldig op 3fm te horen bij Paul Rabbering, die het tot zijn persoonlijke favoriet had gebombardeerd. Even navraag gedaan per mail, hij geeft aan de single van de platenmaatschappij te hebben gehad en toen los is gegaan op de radio. Ook staat het inmiddels op velerlei andere lijstjes genoemd als zomerhit 2008. Mijn berichtje staat inmiddels op nr. 2 bij Google als je zoekt op ‘zomerhit 2008‘ of ‘zomerhit 2008‘.
Ik zou nu graag eens het ‘butterfly effect‘ van mijn weblogberichtje onderzoeken, wat zou er gebeurd zijn met het liedje als ik er niet over geschreven had? Nu overschat ik zeker de populariteit van dit log niet en is het nummer zo briljant dat het eigenlijk geen reclame nodig heeft, maar ben toch benieuwd…
Tot slot hier nog 1x het liedje omdat ‘ie zo lekker is 🙂
Vanavond voor het eerst in mijn leven naar ballet geweest in de stadschouwburg in Utrecht: Romeo and Juliët, uitgevoerd door het nationale ballet.Â
Een bijzondere ervaring, in het begin deed het me denken aan van die tekenfilms met bombastische muziek er onder uit de beginjaren van Disney. Toch went het wel snel (net als een film als Dogville op een gegeven moment ook gewoon een film is) en zit je in het verhaal.
Voor degenen die het nog niet kennen (vrijwel niemand gok ik, maar toch) hier het verhaal even in het kort:
Dit ballet vertelt het verhaal van twee jonge mensen; Julia uit het heerszuchtige huis van de Capoletti en Romeo, de zoon uit het geslacht Montecchi. Julia’s vader wil dat zijn dochter trouwt met de rijke edelman Paris. Julia, die verliefd is op Romeo en in het geheim met hem is getrouwd, ziet in haar wanhoop maar één uitweg om aan dit huwelijk te ontkomen: zij drinkt een gifdrank die haar schijndood zal maken. Als Romeo zijn geliefde levenloos aantreft in de grafkelder berooft hij, overmand door verdriet, zichzelf van het leven. Julia, die bij het ontwaken zijn lichaam aan haar voeten vindt, volgt hem in de dood. (bron: het-nationale-ballet.nl)
Dit werd heel duidelijk uitgebeeld in maar liefst drie akten van elk ongeveer een uur, wat mij betreft wel wat aan de lange kant. Na een paar doden die er een half uur over doen om echt te sterven aan de hand van allerlei laatste huppels en sprongen had ik dat wel gezien. Het mooiste van de voorstelling vond ik eigenlijk wel de muziek. Het Symfonia orkest speelde muziek van componist Prokofjev, ook te horen in dit filmpje.