De laatste weken/maanden wordt er heel veel geschreven over de (mogelijke) beursgang en de bijbehorende waarde van grote internetbedrijven als Facebook, Groupon en LinkedIn. Daarbij gaat het uiteraard ook over welke betekenis deze bedrijven hebben, en hoe die waarde bepaald wordt. Dat heeft uiteindelijk naast omzet en winst alles te maken met aannames over toekomstig gebruik van de producten van deze bedrijven en daar wil ik het even over hebben. Mijn aanname is namelijk: kleinschalig is zalig. Wat ik daar mee bedoel zal ik proberen uit te leggen in dit artikel.

Facebook en Twitter gebruik ik zelf nu een jaar of 4 behoorlijk intensief, Linkedin ook zoiets maar minder intensief. Tot een jaar of 2 geleden zat Hyves ook nog in de mix, maar samen met Twitter en Facebook werd dit al snel het 3e wiel aan de wagen. Hoewel ik meer een fervent Twitterfan ben dan fan van Facebook, kan ik het laatste jaar gewoon niet meer om Facebook heen: vrijwel iedereen in mijn directe omgeving gebruikt het. Mijn Facebook Wall op een gemiddelde dag is meestal een mix van vrolijke foto’s, vakantiefoto’s, grappige filmpjes, statusupdates van bijzondere prestaties die mensen geleverd hebben, links naar opmerkelijke nieuwsberichten, af en toe wat PR voor eigen bedrijf en berichten over wie met wie vriendjes is geworden of een nieuwe profielfoto heeft. Alles bij elkaar vooral borrelpraat, best leuk om te lezen (vooral de reacties) maar wel te veel om echt goed bij te houden.

Naarmate Facebook groter en populairder wordt, vind ik het eigenlijk steeds minder interessant worden. Het wordt moeilijker echt op de hoogte te blijven van wat mensen doen, de vriendengroep wordt steeds diffuser en bevat ook collega’s en vage kennissen. Nog steeds vind ik het leuk om af en toe eens te bekijken en zou ik zonder Facebook waarschijnlijk best wel wel eens een nieuwtje missen, maar het begint steeds meer te knagen… De keuze die je op je Wall kunt maken tussen “Belangrijkste nieuws” in plaats van “Meest recent” is ook een interessante. Het is een beetje kiezen tussen 2 kwaden: onlogisch gefilterde berichten waarbij je ook vaak interessante dingen mist, of een diarree aan berichten waarvan 80% echt niet boeiend is. Facebook als startpunt en filter voor revante informatie is wat mij betreft dus echt mislukt. Twitter slaagt hier beter in: daar vind ik vaak links naar relevante informatie via de mensen die ik bewust volg.

Wat is nu eigenlijk mijn punt?

Dit begint een beetje een ongestructureerd verhaal te worden met een wat al te lange inleiding, dus maar door naar mijn punt: Ik denk dat de trend van kleinschalig, persoonlijk relevant en dus kleinere community’s “the next big thing” is. Ik baseer me hierbij volledig niet op onderzoek, cijfers of andere feitelijke kennis, maar puur op mijn omgeving en mijn eigen gevoel. Long shot dus, laten we over 2 jaar terugkijken of dit een beetje klopte :). Een paar voorbeelden die wellicht beter verklaren waarom ik dit denk:

• Mensen gingen van waarbenjij.nu naar Hyves, van Hyves naar Facebook, en ik denk dat ze van Facebook (maar vooral naast Facebook) steeds meer zullen verhuizen naar kleinere en relevantere communities. Het instant succes van de iPhone app Instagram, waarmee je makkelijk retro-achtige fototjes kunt delen is hiervan slechts 1 voorbeeld.
• Er is een steeds grotere hang naar kleinschalige productie van voedsel, waarbij biologisch vaak het toverwoord is. De Albert Heijn ligt er tegenwoordig (gelukkig) vol mee en wie heeft er nu niet zijn eigen aardbeienplant of kruidentuin tegenwoordig? Ik ben onlangs vrij spontaan samen met nog iemand gestart met www.tuinenbalkon.nl, een community voor mensen met stadstuinen (of balkons). Daar een week mee bezig ontdekten we zeker nog 4 van dergelijke websites die veel bezoekers trekken: een echte niche is het al bijna niet meer te noemen.
• Ik krijg iedere dag een enorme bak aan e-mail, van allerlei organisaties waarvan ik lid ben, bedrijven waar ik ooit iets gekocht heb en de vele vele websites waar ik me ooit heb aangemeld. Selecteren wat relevant is lukt aardig, maar kost best veel tijd! Graag zou ik hier een grote filter voor hebben, die me vooral laat zien wat op dat moment echt nuttig is en dingen die niet urgent zijn lekker voor later bewaart. Information overload is iets waar iedereen tegenwoordig mee te maken heeft en waar je gewoon mee om moet gaan. Toch hoor ik steeds meer “digital natives” die nu wel een beetje klaar zijn met het filteren van alle informatiestromen, en op zoek zijn naar meer focus en diepgang.
• Voor de mensen met smartphones: overal is een app voor..

Wat ik denk dat er gaat gebeuren? Facebook blijft groot, maar wordt meer en meer een soort personalized tv-kanaal. Je kijkt er af en toe eens naar, gewoon puur voor de lol, maar het wordt door de groeiende “clutter” steeds minder urgent en direct interessant. Ik denk dat veel mensen zich naast Facebook steeds weer meer zullen gaan verdiepen, en zich zullen richten op een paar kleinere informatiestromen/communities/informatiekanalen die direct betrekking hebben op hun vakgebied of hobby. Verder: Niet meer 300 RSS-feeds volgen in je Google-reader, niet 3 Netvibes dashboards vol en op Twitter splits je de mensen die je volgt nog beter uit in verschillende kanalen om specifiek te kunnen volgen. E-mail clients worden intelligent (G-mail is al goed op weg) en gaan je helpen om orde te scheppen in de chaos. Websites met aanbiedingen zoals Groupon zullen steeds meer niche-websites worden: alleen maar aanbiedingen voor restaurants waar Biologische ingredienten gebruikt worden (als die site al bestaat: zet ‘m even in de comments ajb), alleen maar aanbiedingen voor vakanties in landen waarvan je hebt aangegeven er ooit nog naartoe te willen reizen: RELEVANTIE.

Zo, dat is eruit.

Ik houd van niche-producten en geloof daar heel sterk in, zoveel is duidelijk :). Massa en schaalbaarheid zullen altijd succesvol blijven (Massa = Kassa J) en sites zoals Facebook zullen zeker een nuttige functie houden. Maar……voor mij dus geen aandelen Facebook of Groupon. Deze giganten doen het erg goed, maar zijn wat mij betreft kanalen met iets teveel ruis. Het dubbele in dit verhaal is misschien dat ik zelf een enorme en brede informatiebehoefte heb en nooit iets wil missen, maar ik begin me ook steeds meer af te vragen of dat nu komt door mijn behoefte of door het overvloedige aanbod zelf. Uiteraard heeft het ook veel te maken met in welke levensfase je zit en wat voor werk je doet en nog veel meer dingen, maar door de bank genomen denk ik dat tendens van kleinschalig, lokaal en persoonlijk de winnende combinatie is.